Flory Italianer - Gepatineerd bronzen beeld sculptuur: Staand naakt - Verkocht

Gepatineerd bronzen beeld sculptuur van Flory Italianer. Voorstelling van staand naakt. Afmetingen beeld: H27 x b11 x d8cm. Het beeld is op de "voet", voorzien van een monogram, van de kunstenares. De authenticiteit van het aangeboden werk wordt volledig gegarandeerd. Een certificaat van echtheid kan, op aanvraag, worden gemaild.


Bij aankoop kan het werk worden opgehaald in 's-Gravenzande ( vlakbij Den Haag(Scheveningen), Rotterdam en Delft en 5 minuten van het strand). De termijn voor het ophalen , bij vooruitbetaling, is zeer ruim, m.a.w. de koper kan het werk weken of zelfs maanden later ophalen en het zo mogelijk combineren met een bezoek aan één van de bovengenoemde steden of het strand. Het werk kan ook worden verstuurd via Postnl. Onze verzenddagen zijn dinsdag en donderdag.

Flory Italianer (Amsterdam, 1938 - 2009)

Ik tekende van jongs af aan heel veel, maar zat ook altijd te lezen, las alles wat los- en vastzat en was helemaal verslaafd aan Kuifje.In 1955 kwam ik in aanraking met Henk Broer, illustrator van het Parool. Eén maal per week ging ik bij hem op tekenles. Dat was met pen en inkt. Op een gegeven moment zei hij: `Jij moet naar de academie`. Ik zat toen in de vijfde klas van het Barleus Gymnasium. Na het gymnasium ging ik dus rechtstreeks naar de Rijksacademie. Ik had alleen maar een stapeltje pentekeningen bij me, maar werd aangenomen op de teken- en schilderafdeling.``Mensen, naakt, en dat is nog steeds mijn inspiratie. Op de academie kwam iedereen, zowel de tekenaars als de schilders en de beeldhouwers, ongeacht waar je je voor opgegeven had, automatisch terecht in een propedeutisch jaar. We kregen bijna elke avond modeltekenen, meestal naakt, maar er was dus ook zes weken beeldhouwen. Ik had nog nooit geboetseerd en we moesten een tors boetseren, levensgroot naar model…nou, dát was het, ik bedoel…toen pas ontdekte ik hééé…. Voor tekenen en schilderen moesten we een soort examenproef doen en een tekening maken van Orpheus. Ik had hem bij de onderwereld afgebeeld, zittend met zijn lier op de trede van een soort tempel. Maar ik wilde dus eigenlijk naar de beeldhouwklas. Men zei daar: `Je hebt een leuke tors gemaakt, maar we weten helemaal niet wat je verder kan op dat vlak.` Als ik toch wilde beeldhouwen moest ik een jaar naar de avond-boetseerklas. Dat heb ik gedaan bij Cor Hunt.Toen ik op die Rijksacademie zat ben ik met Simon getrouwd. Ik leerde hem kennen op mijn zestiende, nog op school, zeg maar.`Ik had geen eigen atelier en ik ben een jaar naar de Volksuniversiteit gegaan. Niet om iets te leren, maar om een plek te hebben waar ik even letterlijk met het gevoel van was en klei in aanraking kon komen. In die tijd, de jaren 70, kwam ik in contact met de beeldhouwer Karel Gomes. In zijn atelier op een woonboot heb ik 20 jaar gewerkt. Ik heb heel veel van hem geleerd. Regelmatig werd er muziek gemaakt op die boot. Dan kwam ik ook en ging zitten tekenen. Ik heb nog een map met die muziektekeningen. Zo heb ik daar ook Carel, Carel II zoals ik hem altijd aanduid, leren kennen, die speelde cello. Intussen kreeg ik via kunstenstenaarsbemiddeling een atelierwoning in een voormalige groentewinkel op het Meidoornplein in Amsterdam Noord. Een tijd later ontmoette ik Carel II weer bij Arti en kwamen we opnieuw aan de praat. Na een jaar besloten we dat ik bij hem in zou trekken. Hij woonde op de Brouwersgracht. Ik had weer geen atelier, maar betrekkelijk dichtbij, op het Prinseneiland, kon ik toen een atelier krijgen. Dan liep ik zo onder De Bogen door en ging daar 's middags werken. Om praktische redenen zijn we op een gegeven moment getrouwd. We wilden eigenlijk wel weg uit Amsterdam, ergens buiten wonen en uiteindelijk zijn we naar Bergen verhuisd. Ik zat al wel in de uitleen, in de tijd van Cecile Kuijten, maar ik was nog geen lid van het KCB.` Delen uit het interview van Noor Sternheim, voor Bulletinplein 7 van KCB, d.d. juli 2009 Bergen NH.