Louis Favre - Litho 31/45, handgesigneerd rechtsonder

Louis Favre werd geboren in Annemasse op15 september 1892bij Maison Grillet, uit een grote familie. Heel jong, hij dorst om alles te weten en geeft er de voorkeur aan zichzelf te isoleren om te lezen en te tekenen in plaats van te spelen met zijn kameraden. Als volwassene werkte hij als landmeter , maar verliet Annemasse in 1912 naar Parijs , waar hij begon als industrieel ontwerper. Al snel wijdde hij zich volledig aan zijn passie: schilderen. Hij is autodidact, heeft nog nooit een leraar gehad of een kunstacademie bezocht.

Tijdens de Eerste Wereldoorlog werd hij opgeroepen voor dienst en in de loopgraven van Verdun . Hij raakte gewond en liep chronische bronchitis op, waaraan hij zijn hele leven leed. Terug in Parijs in 1919 ontmoette hij Gertrude Stein die onder de indruk was van zijn werk en hem zijn eerste schilderijen kocht. Dankzij deze beschermheer zal hij populair worden in de Verenigde Staten. In 1924 werkte hij het hele jaar door in Vence met zijn Amerikaanse vriend Ullmann. De5 meivanaf dat jaar trouwde hij met Louise Henriette Turpin in Puteaux. In 1925 ontmoette hij Monzie's minister van Schone Kunsten bij Gertrude Stein, die erg geïnteresseerd was in zijn werk en hem een ​​jaar lang bij hem thuis in Cahors uitnodigde . In 1926, na een aantal jaren van experimenteren, herontdekte Favre de technieken van het oude Egypte van het schilderen met was. Hij exposeert zijn werken in Parijs, boulevard Raspail . Met hulp van de Franse regering maakte hij in 1927 zijn eerste reis naar Afrika en werkte hij in Marokko . De Rite of Spring- tentoonstelling in Parijs waar hij werd opgemerkt door de kunstcriticus Waldemar George. Vanaf deze tijd ontstond zijn vriendschap met de beeldhouwer Jacques Lipchitz die een belangrijke rol zal spelen in zijn artistieke carrière en hem zal introduceren in literaire kringen waar zijn talent met name zal worden erkend door Paul Dermée en zijn vrouw Celine Arnauld .
Bijna al zijn schilderijen uit deze periode zijn naar de Verenigde Staten gegaan . In 1929 stak hij opnieuw de Middellandse Zee over en werkte een tijdje in Algiers . Tussen 1930 en 1933, moe van de schilderswereld, hield hij zich bezig met onderzoek en deed tot het begin van de oorlog verschillende uitvindingen op het gebied van radiotechniek. Hij schreef korte verhalen, Chinese verhalen, een toneelstuk voor de radio dat werd opgevoerd en een detectiveroman waarvoor hij de eerste Lugdunum-prijs ontving. In 1933 bouwde hij samen met zijn vriend de Nederlandse schilder Louis Bos een klein berghuisje in Saxel . Hij is van plan daar met pensioen te gaan en vindt een lithografiewerkplaats. In 1934 verbleef hij in Hossegor met zijn vriend Lucien Archinard en kreeg hij weer zin in schilderen. Hij doet onderzoek naar composities en schetsen van kunst die meer betrokken zijn bij het sociale leven. Van 1935 tot 1939 deed hij onderzoek naar composietlandschappen in de regio Annecy en in Genève .
In 1940 vluchtte hij naar Lyon , zwaar getroffen door de oorlog. Hij reflecteert veel op de boeken van Matila Ghyka , Paul Valéry , de gedichten van Stéphane Mallarmé en Arthur Rimbaud . Hij bestudeert Henry's kleuronderzoek, en daar zal hij zijn ware stem vinden. Hij deed tijdens de oorlog en net na verschillende tentoonstellingen van schilderijen in Lyon en begon aan de studie van kleurenlithografie. In 1946 besloot hij de schilderkunst op te geven om zich uitsluitend te wijden aan kleurenlithografie, waarbij hij soms zelfs 13 verschillende stenen voor een onderwerp gebruikte. Zijn eerste lithografie in 8 kleuren ( Les Joueurs ), gepresenteerd op de tentoonstelling van hedendaagse Franse gravures in Berlijn, getuigt van een grote innovatieve geest. Hij was zeer succesvol, evenals tijdens een tentoonstelling in Wenen waar al zijn litho's afnemers vonden. Zijn vrouw stierf in juni in Saxel . In 1947 vertrok hij naar Nederland naar Den Haag, waar uitgeverij Stols hem Une saison en enfer van Rimbaud liet illustreren .
In 1948 had hij een tentoonstelling in het Victoria and Albert Museum in Londen en de uitgeverij Mouton & C ie in Den Haag lieten hem Le Corbeau van Edgar Poe illustreren . Vervolgens boden ze hem een ​​contract aan voor het maken van een serie grote kleurenlitho's in zeer beperkte oplage die de hele serie Edgar Poe's Tales illustreren .
In 1949 werkte hij tussen zijn atelier in de rue de La Tour-d'Auvergne in Parijs en zijn appartement in de Van Hogendorpstraat in Den Haag. Ook hij verbleef in Londen, en trouwde in Den Haag met Anna Cornelia Bosma13 juli. In 1951 werd zijn lithografisch werk tentoongesteld in de Redfern Gallery in New York . In 1954 vertegenwoordigde hij Frankrijk met drie andere kunstenaars op de Biënnale van Venetië , op een tentoonstelling in een galerie in Milaan en nam hij deel aan de derde Internationale Biënnale van hedendaagse kleurenlithografieën in Cincinnati , waar hij ook exposeerde in 1956. In 1955 wordt hij ernstig ziek. en gaat naar zijn vriend Lucien Archinard in Genève, en vervolgens naar zijn huis in Saxel waar zijn activiteit intens zal blijven. Zijn ziekte verslechterde, hij vertrok naar Le Rouret bij Nice waar hij modellen maakte voor de glas-in-loodramen van de kerk van Thusy - die na zijn dood gemaakt zouden worden - en ontving vele opdrachten voor glas-in-lood die hij helaas niet kon honoreren. In 1956 keerde hij per vliegtuig terug naar Annemasse waar hij drie weken later stierf, de17 april.