Frans Willem Hartsuijker (Amsterdam, 4 juni 1894 - Utrecht, 28 september 1991) was een Nederlands kunstschilder en pastellist. Zijn naam wordt soms, formeel onjuist, vermeld als Frederik Willem of Fred Hartsuiker of Hartsuyker. Als geboortejaar wordt soms foutief genoemd '1896'.
Leven[bewerken]
Hartsuijker was een zoon van Hendrik Hartsuijker en Wilhelmina Geertruida Alida van der Vegte. Hij trouwde op 12 september 1917 te Amsterdam met Elisabeth Voskuijl, die stierf op 27 december 1927 tijdens de geboorte van hun vierde kind. Hartsuijker hertrouwde op 12 september 1929 te Utrecht met Maria Hendrika van der Linden, die overleed op 16 september 1976. Hartsuijker zelf stierf op 28 september 1991, 97 jaar oud, en werd begraven op Begraafplaats Daelwijck te Utrecht. Het graf is inmiddels geruimd.
In 1928 verhuist Frans met zijn 3 kinderen van Amsterdam naar Zuilen, bij Utrecht, toen nog een zelfstandige gemeente. Zijn ouders waren hem in 1916 al voorgegaan, waarschijnlijk vanwege de verhuizing van Werkspoor van Amsterdam naar Utrecht. Kennelijk had hij moeite een passende woonruimte te vinden, want in korte tijd verhuist hij diverse malen. In 1934 belandt hij uiteindelijk op de Burgemeester Van Tuyllkade 6. In 1955 verhuist hij naar de Sweder van Zuylenweg 12bis. Uiteindelijk vindt hij in 1965 zijn stek op de Burgemeester Van Tuyllkade 4, een hoekwoning op de 1e verdieping met een zolder erboven. Het is vooral deze woning die mensen zich nog herinneren, een pot penselen voor één van de ramen op de 1e verdieping als kenmerk.
Frans was een levendige man die graag praatte. In de jaren 1977/1978 werd hij uitgenodigd in het radioprogramma Rozegeur en Prikkeldraad van de NCRV/Rik Felderhof, en ook was hij te gast in het televisieprogramma Voor de Vuist Weg van Willem Duys.
Frans was autodidact. Hij heeft alleen 's avonds, na zijn werk als rijruigschilder bij Werkspoor, een tekenschool bezocht.
In het Stadsblad van 24 augustus 2011 blijkt Zuilen zijn illustere inwoner nog niet vergeten te zijn. Hij wordt één van de 3 bekende voormalige inwoners van de Van Tuyllkade te Zuilen genoemd.
Het lijkt erop dat hij binnen zijn familie Frans werd genoemd, maar dat hij zich vaak voorstelde als Fred. Hij signeerde zijn werken meestal met F.W. Hartsuijker, maar F. Hartsuijker komt ook voor. Doorgaans zette hij geen puntjes op de ij, waardoor zijn naam soms ten onrechte gelezen wordt als Hartsuyker. Eén en ander heeft geleid tot enige verwarring in zijn naamgeving.
Gesigneerd monogram FH