Frans Erkelens - miniatuur portret - Sold

Olieverf 9x9 cm vermoedelijk op papier gemaroufleerd op paneeltje, linksboven gesigneerd Frans Erkelens en ik denk gedateerd '87, netjes ingelijst, dikte lijst 4 cm.

De Haagse schilder werd in 1937 geboren als zoon van een kolonel bij het KNIL in Bandoeng [Indonesië]. Zijn vader kwam als krijgsgevangene in één van de beruchte Birma-kampen terecht en hij zat met zijn moeder in een Jappenkamp. Na de oorlog kwam hij met het gezin via Australië, Nieuw Zeeland, weer even Indonesië uiteindelijk in 1947 in Den Haag terecht.
Kunst was hem met de paplepel ingegoten; zijn moeder schilderde en oma was operazangeres en speelde daarnaast uitmuntend piano.
Na het lyceum studeerde hij aan de Haagse Koninklijke Academie voor Beeldende Kunsten – Grafische Richting – die hij cum laude afrondde. Hij trof daar leraren als Paul Citroen en Gerard Kiljan – beiden met de “Bauhaus Ideeën” met een accent op zuivere creativiteit en duidelijke gedachten over een evenwicht tussen non-figuratieve vormen en verhoudingen.
In 1964 ontmoette hij Johfra en Diana Vandenberg. Ze haalde hem over zich alleen op schilderen te concentreren en gaf hem les. Vandaar ontwikkelde hij al vroeg zijn specifieke stijl, die via Magisch en Fantastisch Realisme uitmondde in Archaïsch Realisme.

Erkelens beschouwt als doel in zijn schilderen, het overbruggen van cultuurverschillen op spiritueel niveau. Zo maakte hij een serie schilderijen over het Jodendom, Thailand, over Zen en Boedhisme, en werkte aan een serie over Indonesië en culturen aldaar. Op reizen daarheen raakte hij geïnspireerd door de Godin van de Liefde [Kanjeng Ratu Kidul]. Hij werd aan het hof van Solo uitgenodigd om een schilderij van de Njai Loro Kidul (Godin van de Zuid-Zee) aan te bieden aan de Soesoehoenan (Sultan).

Hij pakte alles aan: decors voor Nederlands Danstheater , kostuums en maakte talloze schilderijen. In 1973 werd hij met 25 anderen uitgenodigd een portret te schilderen van Koningin Juliana [zie de laatste afbeelding] die hij prompt ontmoette.
Mei 1973 ontstaat officieel de groep "DE 7 METAREALISTEN" met de kunstenaars Johfra, Diana Vandenberg, Frans Erkelens, Johan Hermsen, Han Koning, Victor Linford en Ellen Lórien. Ze onderscheiden zich door een richting te kiezen die moeilijk te plaatsen was in andere groeperingen of stijlen. Het lag op de grens van symboliek en surrealisme. Het zijn ook ‘fijnschilders’ die zich bewust van een min of meer academische schilderstijl bediende.
Mei 1974 wordt de eerste grote groepsexpositie gehouden in de Van Reekum Galerij in Apeldoorn, waarna de expositie het land in trekt en eindigt in Antwerpen. Het totaal aantal bezoekers voor de zeven exposities bedraagt 48.000. In 1976 worden de kunstenaars geïnterviewd voor een televisieprogramma dat op 29 november 1976 door de televisieomroep TROS uitgezonden met de titel Van beroep: fijnschilder. Hetzelfde jaar valt de groep uit elkaar.

>>>
Frans Erkelens had buiten Nederland exposities in onder andere Brussel, Parijs, Madrid, Lissabon, Duitsland [München, Frankfurt, Heidelberg], New York, Toronto en Indonesië. Zijn werken bevinden zich wereldwijd in vele partikuliere collecties.